Historia Lecha Piaseckiego

Tutaj znajdziesz informacje o historii i karierze Lecha Piaseckiego
Narodowość Polska
Data urodzenia 13 listopada 1961 Poznań
Kluby i drużyny 1976-1978 – Orlęta Myślibórz – Trener Kazimierz Frańczuk
1979-1985 – Orlęta Gorzów – Trener Mieczysław Szurko
1986-1988 – Del Tongo
1989 – Malvor – Sidi
1990 – Diana – Colnago
1991 – Colnago – Lampre
Największe sukcesy Mistrzostwo Świata Amatorów 1985 (szosa) i Zawodowców 1988 (tor)
Zwycięzca Wyścigu Pokoju 1985

 

Lech Piasecki (ur. 13 listopada 1961 w Poznaniu) – polski kolarz szosowy i torowy, mistrz świata amatorów i zawodowców, zwycięzca Wyścigu Pokoju, pięciu etapów w Giro d’Italia, lider Tour de France.

Od 1976 roku trenował w klubie Orlęta Myślibórz pod okiem trenera Kazimierza Frańczuka. W 1978 roku przeniósł się do Orląt Gorzów Wielkopolski (trener Szurko). W 1979 roku wygrał Ogólnopolską Spartakiadę Młodzieży w jeździe indywidualnej na czas w Toruniu oraz był trzeci na górskich mistrzostwach Polski.

W 1980 roku został mistrzem Polski juniorów w jeździe indywidualnej na czas, a na górskich mistrzostwach Polski zajął trzecie miejsce. W 1981 roku został powołany do kadry Polski seniorów (trener Zbigniew Rusin) oraz na mistrzostwa świata amatorów w Pradze (gdzie startował bez sukcesów). W 1982 roku podczas wyścigu Dookoła Dolnej Saksonii wygrał etap i klasyfikację na najlepszego górala oraz zdobył podwójne mistrzostwo Polski – górskie i ze startu wspólnego. Na mistrzostwach świata amatorów w Goodwood zajął 4. miejsce w wyścigu drużynowym. W 1984 roku zdobył tytuł mistrza Polski w jeździe indywidualnej na czas.

W 1985 roku zwyciężył w Wyścigu Pokoju (jechał w żółtej koszulce lidera od pierwszego do ostatniego etapu), w wyścigu Dookoła Austrii wywalczył tytuł najaktywniejszego kolarza, w wyścigu Dookoła Nadrenii został najlepszym góralem a na mistrzostwach świata w kolarstwie szosowym w Giavera di Montello (Włochy) zdobył złoty medal w gronie amatorów w wyścigu ze startu wspólnego. Zdobył też tytuł mistrza Polski w jeździe indywidualnej na czas oraz z Zenonem Jaskułą w jeździe na czas parami. Te sukcesy przyniosły mu wygraną w plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca Polski.

29 listopada 1985 roku Piasecki podpisał kontrakt zawodowy z grupą Del Tongo Colnago. W 1986 roku wygrał etap jazdy na czas w Giro d’Italia oraz wyścig Firenze-Pistoia. W 1987 roku wygrał etap jazdy indywidualnej na czas w wyścigu Tirreno-Adriático, zajął 2. i 3. miejsce w czasówkach na Giro d’Italia oraz był liderem Tour de France po 1. i 2. etapie. W 1988 roku wygrał etapy jazdy na czas w drużynie i indywidualnie w Giro d’Italia oraz zdobył w Gandawie (24 sierpnia) tytuł torowego mistrza świata zawodowców w wyścigu na 5000 m na dochodzenie, pokonując w finale Tony Doyla. W 1989 roku Piasecki wygrał czasówki w Tirreno Adriatico i Giro d’Italia, kryterium asów w Bolonii oraz wyścig Giro di Friuli. W 1990 roku wygrał etap jazdy na czas w Giro d’Italia oraz wyścig Firenze-Pistoia.

W sumie wygrał 56 wyścigów w jako zawodowiec.

W kwietniu 1991 roku Piasecki ogłosił zakończenie kariery.

Obecnie współpracuje m.in. przy organizacji Tour de Pologne.

Share This

Uwaga, ta strona używa COOKIES. Dowiedz się więcej.

Stosujemy je, aby ułatwić Tobie korzystanie z naszego serwisu. Pamiętaj, że w każdej chwili możesz zmienić ustawienia dotyczące COOKIES w ustawieniach swojej przeglądarki internetowej.

Zamknij